Terapia INPP

O metodzie INPP

Korzystając ze standardowych nieinwazyjnych testów medycznych, możemy określić, czy są obecne u dziecka oznaki niedojrzałości neuromotorycznej i tym samym zaoferować skuteczną stymulację wspierającą rozwój psychoruchowy.

W INPP niedojrzałość neuromotoryczna NMI jest definiowana jako stała obecność zbioru odruchów pierwotnych powyżej pierwszego roku życia oraz brak bądź niepełny rozwój odruchów posturalnych po ukończeniu wieku trzy i pół roku.

Odruchy pierwotne rozwijają się w łonie matki, są obecne przy urodzeniu u dziecka, które przyszło na świat
w terminie i hamowane przez wyższe ośrodki rozwijającego się mózgu w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia poporodowego. Pomagają dziecku w przetrwaniu poza łonem, mają na celu zapewnienie natychmiastowej reakcji na nowe środowisko i zmieniające się potrzeby.

Odruchy posturalne pojawiają się po urodzeniu i osiągają pełnię rozwoju w wieku około 3,5. 

Jeżeli nie zostaną one zintegrowane w odpowiednim czasie, to mogą zakłócać rozwój różnych funkcji: równowagi, kontroli motorycznej, funkcjonowania wzroku i słuchu, koordynacji ręka-oko, umiejętności percepcyjnych i wielu innych. Może to prowadzić również do objawów behawioralnych.

 

 

Jak wygląda terapia INPP?

Program terapeutyczny zmniejsza “stres” rozwojowy długofalowo oddziałujący na OUN.

Jest skierowany do dzieci od 7 roku życia.

W szczególnych przypadkach, po wstępnej analizie nawet od około 5 roku życia.

Opiera się on na ćwiczeniach fizycznych wykonywanych w warunkach domowych, codziennie pod nadzorem rodzica, przez 8 tygodni, po czym następuje ewaluacja postępów oraz modyfikacja programu ćwiczeń.
Cały trening trwa około 12 miesięcy.

Poszczególne odruchy pierwotne, które pozostają aktywne u dziecka w starszym wieku, mogą mieć wpływ między innymi na:

Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny (ATOS)

  • koordynację ręka-oko – trudności, takie jak zdolność do kontrolowania ramienia i dłoni podczas pisania
  • zdolność przekroczenia pionowej linii środkowej ciała – na przykład praworęczne dziecko może trudność z pisaniem po lewej stronie kartki
  • rozbieżność pomiędzy wypowiedziami ustnymi i pisemnymi
  • rozwój poprzecznych ruchów gałek ocznych – takich jak wodzenie wzrokiem, które jest niezbędne do czytania i pisania
  • kontrolę automatycznego utrzymania równowagi
  • dwustronną (bilateralną) integrację – zróżnicowane i zintegrowane wykorzystanie obu stron ciała
  • rozwój lateralizacji – na przykład skrzyżowaną lub nieustaloną

Symetryczny Toniczny Odruch Szyjny (STOS)

  • integrację górnych i dolnych części ciała – na przykład podczas pływania
  • postawę podczas siedzenia – skłonność do pokładania się na biurku
  • stopień rozwinięcia napięcia mięśniowego
  • koordynację ręka-oko
  • umiejętność usiedzenia w jednym miejscu
  • koncentrację uwagi
  • może uniemożliwić prawidłowe raczkowanie, dziecko może skakać na pupie lub źle ustawiać ręce (na zewnątrz) lub stopy (wysoko, bez kontaktu z podłożem)

Odruch Galanta

  • potrzeba bycia w ruchu w pozycji siedzącej
  • uwagę
  • koordynację
  • postawę
  • moczenie nocne po 5 roku życia
  • nadwrażliwość dotykowa (metki, obcisłe ubrania)
  • skrzywienie kręgosłupa – skoliozę

Toniczny Odruch Błędnikowy (TOB)

  • problemy posturalne – szczególnie podwyższone lub obniżone napięcie mięśniowe
  • tendencję do chodzenia na palcach
  • równowagę
  • chorobę lokomocyjną
  • trudności w zakresie oceny kierunku i przestrzeni
  • ruchy gałek ocznych – wpływające na czytanie
  • percepcję wzrokową – wpływające na czytanie i pisanie
  • niechęć do aktywności fizycznej – szczególnie podczas WF

Odruch Moro

  • problemy związane z przedsionkiem: choroba lokomocyjna, równowaga i koordynacja
  • nadwrażliwość na stymulację przedsionkową
  • nadwrażliwość w jednym lub w kilku kanałach sensorycznych
  • nadreaktywność
  • słabą kontrolę impulsów
  • nieumiejętność ignorowania bodźca – wpływ na koncentrację uwagi, zwiększenie rozpraszalności
  • przeciążenie sensoryczne
  • lęk
  • labilność emocjonalną

Dla kogo terapia INPP?

Terapia INPP jest przeznaczona przede wszystkim dla dzieci z trudnościami w uczeniu się i zachowaniu, bez uszkodzeń neurologicznych, o względnie dobrej motywacji i chęci do współpracy:

  • z dysleksją rozwojową
  • z trudnościami w uczeniu się
  • ze słabą postawa, szczególnie przy stole podczas posiłku lub przy biurku podczas odrabiania lekcji
  • z niezdolnością do ignorowania nieistotnych informacji np. wizualnych
  • z lękiem
  • z nadpobudliwością, z ADHD, z ADD
  • ze spektrum autyzmu